Płynie

A nawet n ie płynie. Czas zapier***a jak głupi, nawet nie machając na pożegnanie. Kartki zdają się same wyfruwać z kalendarza. Już święta, nowy rok, styczeń, luty, kurcze już 4 marca? Czuje się jakby ktoś mi ten czas kradł. Wiaderkami. Jesienna deprecha spokojnie przekształciła się w marazm zimowy, a teraz w przesilenie wiosenne. Trzeba by było coś zmienić, ale co?

W pracy się zmienia. Na coraz gorzej. Samo - chociaż mogłoby przestać.

Lutowe słońce krwawo zachodziło:

Wiosna wyłazi z ziemi.

Chciaż jezioro wciąż skute lodem...

Czasami coś upichcę - tu precelki drożdżowe zaparzane wrzątkiem:

A robótkuję rzadko i jakoś tak bez przekonania:

Potrzeba mi kopa na rozpęd. Czegoś pozytywnego. Czegoś łał. No, życie, nie krępuj się!